Hookrock Indoor Festival OC Rooierheide Diepenbeek (28-04-2018) reporter & photo credits: Freddie info band: The Triple C Project - From The Road - Unkool Hillbillies - Junior Watson ft. Mitch Kashmar - LeNoise info club: Hookrock © Rootsville 2018

Zaterdag 28 april en 'Hookrock Indoor' staat op het programma. Enigszins contradictorisch deze benaming mede omdat het grote festival in de zomer ook nu een 'indoor' kan genoemd worden (Of het zou nog anders moeten gaan lopen). Om ook het bredere publiek naar het geliefd festival in Diepenbeek te lokken wordt naast blues en roots ook rock in de kijker gezet. Voor het onderdeel blues hebben ze dit jaar dan 'Junior Watson & Mitch Kashmar' kunnen strikken. Voor het obligate roots gedeelte van dit festival is er ook de Zweedse formatie 'Unkool Hillbillies'. Met dit Zweedse 5-piece band bevinden we ons ergens tussen rock 'n roll en swing, dit met een streepje blues.

photo © Rootsville

Verder bestaat het programma uit 'tribute bands' waarbij Ivan & Co drie bands hebben geselecteerd die ook het vast 'Hookrock' publiek zullen kunnen bekoren. Eerst is er 'The Triple C Project' die een hommage zullen brengen aan 'Pink Floyd'. Met 'From The Road' zitten we bij de legendarische Southern Rock formatie 'Lynyrd Skynyrd' en tenslotte sluiten ze hier af met 'LeNoise' die een ode zullen brengen aan niemand minder dan 'Neil Young' en zijn we dus klaar voor een 'Out on The Weekend'. Onmiddellijk valt op dat bij dit vroegere aanvangsuur er al veel volk is komen opdagen wat resulteert in lachende gezichten.

Nog net in de vooravond beginnen ze er hier aan met 'The Triple C Project'. Meer dan 40 jaar na het verschijnen van het legendarische album 'The Dark Side On The Moon' brengt 'Triple C Project' een tribute aan deze progressieve rockband. Met de 'live' uitvoering van het volledige album 'The Dark Side of The Moon', aangevuld met songs uit 'The Wal', 'Wish You Were Here' en 'The Division Bell' brengen deze Triple C het publiek terug in de sfeer en spirit van de jaren '70. 'Triple C Project' bestaat uit de gebroeders C, die eind jaren 70-tig beiden lid waren van de rockgroep 'Exit'. Na elk hun eigen weg te hebben gegaan, besloten Roland C en Luc C opnieuw hun muzikale vaardigheden te bundelen en een eigen band op te richten. Met de aanvulling van Amy C en bassist Dirk kwam dit 'Triple C Project' tot leven.

Op het podium staan naast het instrumentarium ook nog partituurstandaards opgesteld en zo zou het misschien wel kunnen dat David Gilmore en Roger Waters enige tekenen van amnesie beginnen vertonen of schakelen de heren vandaag over van psychedelisch naar symfonische rock. Dus geen ruimte voor vrije improvisatie en dan moet het er natuurlijk 'boenk' op zijn.

Met 'Welcome To The Machine' en 'Wish You Were Here' herkennen we ook dadelijk de 'Pink Floyd' adepten die al meteen een stapje voorwaarts komen te zetten. Van enige emotie is er bij David Gilmore en Roger Waters weinig of niets te merken. Bij 'Great Gig in The Sky' valt het dan weer op dat drumster Amy C de rol van Clare Torry zich laat welgevallen en laat zij achter haar 'Ludwig' de hoge noten van haar doodsangsten de zaal in vibreren. 'Money' hey, dat kennen zelfs de niet Pink Floyd fans ;-). Na 'In de Flesh' horen we de 'Agusta's' boven dit 'OC' naderen en zo begint dan ook de intro voor 'Another Brick in the Wall'. De synthesizer geluiden allemaal 'OK' maar voor de doordringende gitaarsolo blijf ik toch enigszins op mijn honger zitten. Gelukkig stond ik tussen '2' kenners die me dan een beeld probeerden te schetsen van hoe de 'real thing' destijds werd uitgevoerd. Ook het aflezen van de teksten vind ik er persoonlijk net ietsje over, dus toch gedeeltelijk geheugenverlies. Klaar voor de bissers dan maar met als laatste 'Run Like Hell'...maar waar naartoe?

Na deze 'progressieve rock' als opener is het nu tijd om een portie 'Southern Rock' op ons los te laten met de formatie 'From The Road'. De basis voor deze band bestaat uit zanger Michel Dubois, gitaristen Bernard Ronveaux en Frederic Firre die elkaar al meer dan 20 jaar kennen. Deze band wordt voltooid met Christophe Demoulin (drums), Anne-France Moreau & Johanna Voue (vocals), Michel Amory (keyboards) en Lulu Renkin (bass). Voor de 'Southern Rock' van deze 'Lynyrd Skynyrd' moeten we naar de streek van Jacksonville FL.

Sommigen nog in extase tussen 'dreams and reality' vlogen de heren van 'From The Road' er dan maar meteen stevig in. Meteen dan ook een kleine volksverhuizing voor het podium en zo ook de wisseling van de wacht van de trouwe fans van deze 'southern rock'. 'Lynyrd Skynyrd' kenden in de jaren 70-tig na enkele naamsveranderingen veel succes onder hun huidige naam maar werd hun carrière gekortwiekt toen op 20 oktober 1977 hun vliegtuig neerstortte waarbij stichter Ronnie Van Zant, gitarist Steve Gaines en nog enkele anderen om het leven kwamen. Michel Dubois met hier vanavond an maar voor de reïncarnatie zorgen voor Van Zant en ook hun unieke 'triple lead guitar' formatie is aanwezig.

Met 'Workin' For MCA' steken ze hier meteen het vuur aan de lont en dus voer voor de echte rockers onder de aanwezigen. Nummers als 'Saturday Night Special' en 'Down South Junkin'' maken van dit ontmoetingscentrum een stevig bikers café en wordt het bier vervangen door 'Poison Whiskey'. Mijn onheil begon toen Vic Varenwinkel in de' booze' schoot :-). Tijd voor dat rockende briesje van JJ Cale dan maar en met 'Sweet Home Alabama' en uiteraard hun 'Free Bird' zat ook de periode van 'southern rock' er hier in Diepenbeek op. Tijd dan ook voor een ander soort rockers.

Na de dubbele injectie rock zijn we toe aan een portie ontspanning, en die krijgen we met de Zweedse formatie 'Unkool Hillbillies'. Al kijken we reikhalzend uit naar de zomer toch gaan we met deze 'Unkool Hillbillies' even terug naar het hoge noorden. Kou zullen we in geen geval gaan hebben met hun swingende rock 'n roll. Deze formatie bestaat uit Anders Umegård op piano, Freric Bergström aan de contrabas, gitarist Stefan Asplund, aan de drums Matts Brobäck en als laatste harper Richard Anderson. Geen 'tribute aan' met deze band maar ongedwongen swingend feestje met mede door toedoen van harper Richard Anderson toch ook een streepje blues. Deze 'Unkool Hillbillies' hebben al meer dan 8 albums uitgebracht en zijn 'hot' in het hoge noorden. Een topper van formaat hier op het podium van Hookrock.

Aan de dame van 'sounds & vision' was ik ondertussen gaan melden dat er met hun oriëntatie gevoel toch enigszins wat mis was en dus werden de spots even bijgesteld en zijn we zo klaar voor het meer authentiekere programma van 'Hookrock Indoor'. Tijd dus voor enige rock 'n roll en dus een totaal ander beeld van rockin' the joint. Ook tijd om de rockers à la Peter Rolmo's Roots Rock om de gelederen vooraan te versterken. Dat frontman Anders Umegård een stevige fan is van Jerry Lee Lewis kan je opmaken uit de manier van zijn behandeling van de 'black & white keys' maar uiteraar ook aan de opener 'Drinking wine spo dee o dee', al is dit van origine een bluessong van 'Stick McGhee' uit 1966. Het bluesy effect van deze 'Unkool Hillbillies' komt er van harper Richard Anderson.

Een hele resum bekende rock 'n roll nummers worden op ons losgelaten zoals 'Rock This Joint', 'Real Wild Child' en 'Good Golly Miss Molly' van Little Richard. Door deze aanstekelijke vibes zien we ook links en rechts paartjes die aan het swingen slaan. Geen 'swingers' hé! Dinsdag staat er bij mij 'Roots & Roses' op het programma met als één van de headliners 'The Blasters'. Van deze Californische rootsrocker is hun 'One Bad Stud' dan ook al meteen een opwarmertje. 'Mama Don't Allow' van Doc Watson is er ook zo eentje dat er altijd wel in gaat als zoete koek. Afscheid nemen deze 'Zweuden' met een onvervalste tearjerker. Oh ja Ivan, ze vroegen ook het recept van het stoofvlees ;-)

Tijd nu voor een andere topper nu, zeg maar 'the top of the bill', en daardoor komen we uit bij de 'blues'. Voor de blues adepten hier in België en in Europa hoeven we 'Junior Watson' al helemaal niet meer voor te stellen. Zo zagen we hem vorig jaar nog aan het werk bij 'Move2Blues'. Ook zijn kompaan voor vanavond, harper 'Mitch Kashmar' hoeft al lang geen introductie meer. De mix van rauwe harmonica grooves met begeleidende gitaar rifjes van Junior Watson zullen de aanwezige blues liefhebbers alleen maar gunstig stemmen. Een mix van Delta en West Coast in a night to remember. So without further ADO we give you Junior Watson & Mitch Kashmar.

It's time for the blues, allee toch een versie ervan want met Junior Watson gaat het meestal ook richting 'West Coast' en 'Jump Blues'. In aanloop naar deze 'highlight' is er eerst nog een applaus voor de helaas van ons heengegane PJ Minten, het gaat je goed daarboven. Met de aanwezigheid van Mitch Kashmar aan de zijde Van Jr. Watson zal dit ongetwijfeld vuurwerk geven en dus worden de blues liefhebbers beloond voor het lange wachten. Als bassist hadden de heren ook nog een vertrouwd gezich meegebracht in de persoon van Bill Stuve.

Opener is het instrumentale en al dadelijk opzwepende 'End of 82nd Street' uit Mitch Kashmar zijn verschenen album 'West Coast Toast' uit 2016 (album report). Een album waarop hij een ode brengt aan de overleden blues collega's als Randy Chortkoff, Finis Tasby, Johnny Dyer, Lynwood Slim, Candye Kane, Richard Innes en Max Bangwell. Vervolgens uit dat zelfde album brengt de heren 'Too Many Cooks' van Willie Dixon en bevinden we ond duidelijk in de juiste 'mood'. Ook met 'Young Girl' en 'Gettin' Drunk' wordt het blues feestje hier op gang gehouden en van dat 'drunk' was ik al even bekomen.

Walter Coolen van 'Mojo Sessions' was de omgeving al komen opsnuiven hier in Diepenbeek want hij zal samen met deze 'Mojo Session' op het grote zomer Hookrock tijdens de change-overs de 'honneurs' waarnemen en zo een immense jam ontketenen. De 'jam' die we ook kennen van op 'Blues Peer' en zo kwamen de 'rumours' op gang wie de exclusieve headliner wel zou gaan worden. De naam van Ringo Starr werd zelfs opgemerkt bij de bookmakers al zet ik mijn geld misschien wel in op 'Van the Man' ;-), al hoop ik zeker ook op een George Thorogood of een Marcia Ball. Onthulling op 30 april!

Terug naar de aan de gang zijnde 'blues party' en daar kreeg Walter C een orgasme toen 'Nickles and Dimes' ten gehoren werd gebracht, en nee het was niet de versie van Dolly'ke Parton. Ook aan mooie liedjes komt helaas een einde en zo ook aan het optreden van Junior Watson en Mitch Kashmar. Met zekerheid staat vast dat het beiden 'Sweet Lovin' Men' zijn. Maar Ivan, hoe zit dat nu met het recept van dat stoofvlees van de 'Zweuden' worden onrustig :-).

Als afsluiter van deze Hookrock Indoor 2018 komen we terug uit bij een tribute. Met een naam als 'LeNoise' voor de band hoeven de rock liefhebbers hier aanwezig niet al te lang na te denken voor wie deze 'tribute' wordt gebracht. 'Le Noise' was het 31ste studio album van niemand minder dan Neil Young dat hij uitbracht op 28 september 2010. 'LeNoise' bestaat uit Piet De Pessemier, Vital Maesen, Luc Schreurs en Jo Smeets en uiteraard lieten ze zich inspireren door 'Lazy Horse' de legendarische begeleidingsband van Neil Young. Slechts weinig muzikanten in België komen weg met het oeuvre van Neil Young, maar deze band heeft voldoende Young-kenmerken in huis om er een onvergetelijke avond van te maken.

Een van die kenmerken is zeker de klankleur van mijnheer Young en dat horen we al meteen bij de soundcheck. Als er iets zo typerend is vanavond is het dat wel. Het hoeft zeker niet al te weemoedig te worden vanavond, al is het ondertussen toch al wel nacht, en dus vliegen deze 'LeNoise' er meteen stevig in met 'Revolution Blues'. Wie iets had verwacht van een gezapige versie van Neil Young zat er dus ver naast van deze 'stand in' was meteen heftig te noemen.

Na 'Cowgirl in The Sand' en 'Let's Go Downtown' worden heel wat aanwezigen met de neus op de feiten gedrukt met het waanzinnig mooie 'Old Man'. Ook 'Cinnamon Girl' was van de partij en daarmee leveren deze Piet Young & Co een vlekkeloze prestatie af en zo waren we klaar voor 'Out of The Weekend'. Die van het licht begonnen het bruin te bakken en dus werd het tijd om de kodakskes op te bergen. CU en oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker.

Zo het zit er weerop voor deze Indoor editie maar gelijk kijken we ook al uit naar de zomer editie op 29 en 30 juni met namen als Dana Fuchs, Giles Robson, Guy Verlinde & The Housrockers, Ghalia & Mama's Boys, Jeff Jensen, SaRon Crenshaw, Elles Bailey e.v.a. Be There!!!

Toch ook wat promotie maken voor de 20ste verjaardag van 'Move2Blues' en die vieren dat op 15 november 2018 met een unieke en spetterende 'double bill'. Op de affiche Duke Robillard en Anson Funderburgh feat. Big Joe Maher.

Verder werd er ook volop geflyerd voor 'Moulin Blues', Duvel Blues', 'Goezot', 'BE-Mine Blues', 'Oetslovenblues' en 'Gevarenwinkel'. Ook Zils Blues werd al in de kijker gezet.